فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال 17)
*
*
*
این شما نبودید که آنها را کشتید؛ بلکه خداوند آنها را کشت! و این تو نبودی (ای پیامبر که خاک و سنگ به صورت آنها) انداختی؛ بلکه خدا انداخت! و خدا می‌خواست مؤمنان را به این وسیله امتحان خوبی کند؛ خداوند شنوا و داناست.
*
*
*
پس این شما نبودید دشمن‌شکار در جنگ/بل تیغ قهر دادار می‌بود دشمن‌اِشکار/
آن‌تیرها که پرتاب سوی عدو نمودی/پرتاب‌گر خدا بود، دست تو همچو ابزار/
این‌آزمون نیکو از مومنان خدا کرد/کو سامع است و دانا، وز او نصیب و مقدار