تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک شبح مرموز فضایی را شکار کرد. اما این شبح چیست و چگونه تصویر آن توسط جیمز وب ثبت شده است؟

یک حباب درخشان بزرگ، تصویری بود که در تلسکوپ‌های زمینی رویت شده بود و به شبحی می‌ماند که در حال حرکت است. تلسکوپ هابل نیز نتوانست تصویری از این شبح را شکار کند، اما در نهایت این شبح مرموز در دام تلسکوپ فضایی جیمز وب افتاد و تصویری از آن به ثبت رسید. در این مطلب به بررسی و تحلیل تصاویر این شبح می‌پردازیم.

بررسی تصویر شبح مرموز فضایی

طبق گفته‌های ستاره‌شناسان، این جرم کم نور در واقع یک کهکشکان ستاره‌ساز، موسوم به «AzTECC71» است. در واقع این کهکشان در حال ساخت ستاره است، اما به‌دلیل داشتن پرده‌ای غبارآلود مانند، دیدن آن مشکل می‌شود. به همین خاطر، این کهکشان شبیه به یک شبح مرموز فضایی شده است. زمانی تصور بر این بود که وجود این کهکشان‌ها در جهان اولیه تقریبا غیر ممکن است اما کشف این کهکشان به همراه چند کهکشان دیگر، نشان می‌دهد تعداد آنها در آن زمان 3 تا 10 برابر بیش از حد انتظار بوده‌اند.

جد مک‌کینی (Jed McKinney) پژوهشگر دانشگاه تگزاس در آستین (UT Austin) معتقد است که این حباب کوچک، در واقع یک غول عظیم است که با وجود کوچک به‌نظر رسیدن، سالانه صدها ستاره جدید را متولد می‌کند. او از این که حتی قوی‌ترین تلسکوپ‌های زمینی هم نتوانسته‌اند حباب کوچک را ببینند، هیجان‌زده است و می‌گوید ما دوباره از این کشف دانستیم چیزهای زیادی در جهان وجود دارند که ما از وجودشان بی‌اطلاع هستیم.

تاریخچه تحقیق

کیتلین کیسی (Caitlin Casey)، دانشیار دانشگاه تگزاس در آستین و سرپرست پروژه COSMOS-Web یا همان بزرگ‌ترین ابتکار اولیه تحقیقاتی جیمز وب است که در پروژه خود برای بررسی، بیش از 50 محقق را دارد. هدف آنها از این مطالعات، نقشه‌برداری از یک میلیون کهکشان در عرض سه ماه است تا بتوانند ساختارهای اولیه جهان را بررسی کنند. اولین گروه از داده‌ها و نتایج، در دسامبر ۲۰۲۲ به‌دست آمدند که حاصل 250 ساعت مشاهده آسمان بود. نتایج تکمیلی‌تر و بیشتر تا ژانویه ۲۰۲۴ ارائه خواهند شد.

کهکشان ستاره‌ساز غبارآلود به‌سختی دیده می‌شود؛ چون نورهای منتشر شده از ستارگان آنها، توسط غبار موجود گرفته می‌شوند و به همین دلیل در طیف موج‌های نوری پایین‌تر و طولانی‌تر منتشر می‌شوند. به‌خاطر همین بود که جیمز وب توانست با حسگرهای مادون قرمز، تصویر این کهکشان را ثبت کند.

این کهکشان اولین بار توسط دوربین مادون قرمز نصب شده روی تلسکوپ جیمز کلرک ماکسول (JCMT) در هاوایی شناسایی شد. در ادامه، تیم COSMOS-Web برای دریافت تصاویری با وضوح بالاتر، از آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما یا آلما (ALMA) در شیلی استفاده کردند.

اکنون این تیم تحقیقاتی در نظر دارد تا با استفاده از جیمز وب، کهکشان‌های کم نور بیشتری کشف کند. به‌گفته سرپرست این تیم، آنها به این دلیل از جیمز وب استفاده می‌کنند که می‌تواند دورترین نقاط جهان را در متراکم‌ترین مناطق از غبار شناسایی و تصویربرداری کند. پژوهش آنها در نشریه The Astrophysical Journal به چاپ رسیده است.