به گزارش تابناک به نقل از تسنیم،نقش یهود و بنی‌اسرائیل در تاریخ اسلام و تعامل آن‌ها با پیامبران و جوامع دینی همواره موضوعی پر اهمیت و حساس بوده است. قرآن و منابع اسلامی به چالش‌ها و تعارضاتی که میان پیامبران و گروه‌های یهودی و مشرکین وجود داشته اشاره می‌کنند. این موضوع نه‌تنها در روابط آن‌ها با پیامبران دیده می‌شود، بلکه با گسترش اسلام نیز این چالش‌ها به شکلی دیگر ادامه یافته است.

بررسی تاریخی و مذهبی

بر اساس منابع دینی، بنی‌اسرائیل در بسیاری از موارد پیامبران الهی را از مسیر هدایت منحرف کرده و حتی به قتل رسانده‌اند. این رفتار، نتیجه دیدگاه خاص و رویکرد قومی آن‌ها نسبت به قدرت و حاکمیت بود.

در دیدگاه صهیون، حفظ قدرت و نفوذ سیاسی و اجتماعی به هر قیمتی، حتی با تجاوز به حقوق دیگران، امری مشروع تلقی می‌شود. یکی از موارد برجسته در این زمینه، روایتی است که به قتل 70 پیامبر توسط بنی‌اسرائیل اشاره دارد. این اقدام خشونت‌آمیز بدون هیچ حس مسئولیت یا پشیمانی، نمایانگر خطرات و آسیب‌های یک تفکر ناسالم و بدون مبنای انسانی و اخلاقی است.

دیدگاه قرآن و تفاوت‌ها در رفتار

در قرآن، یهود و مشرکان به عنوان گروه‌هایی که عداوت و دشمنی با اهل ایمان دارند، معرفی شده‌اند. این دشمنی در آیه 82 سوره مائده مورد اشاره قرار گرفته است که خداوند می‌فرماید: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ».

این آیه با بیان نزدیکی بیشتر نصاری به مسلمانان، به نکته‌ای ظریف و مهم اشاره دارد؛ در میان نصاری، افرادی هستند که به عنوان عالمان دینی مانند کشیشان و راهبان شناخته می‌شوند و همین حضور علمی و معنوی باعث شده که این گروه با دیدگاه توحیدی اسلام نزدیک‌تر باشد و از رفتارهای استکباری پرهیز کنند.

در این تفاوت نگرش و رفتار میان نصاری و یهود، قرآن به ما نشان می‌دهد که تربیت و اخلاق دینی و حضور علمای برجسته می‌تواند تأثیر مستقیم و مثبتی در کنترل تمایلات نفسانی و تعدیل رفتارها داشته باشد.

نگاه صهیونیسم به قدرت و چالش‌های امروزی

صهیونیسم به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی، هدفی فراتر از زندگی دینی و اجتماعی یهود دارد و بیشتر در راستای دستیابی به قدرت و تسلط جهانی شکل گرفته است. یکی از مشکلات اصلی این ایدئولوژی، استفاده از هر روش، حتی خشونت و تجاوز به حقوق مردم و کشتار نسل، برای رسیدن به اهداف خود است.

این ایدئولوژی بدون در نظر گرفتن ارزش‌های انسانی و اخلاقی، تلاش می‌کند تا قدرت خود را به هر قیمتی حفظ کند و گسترش دهد. امروزه تنها چند میلیون صهیونیست، با نفوذ در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، بحران‌ها و درگیری‌های فراوانی را به جهان تحمیل کرده‌اند.

این نوع رفتارها که همراه با قدرت‌طلبی بی‌حد و حصر است، همواره مورد نقد قرآن و تعالیم اسلام بوده و پیامبران الهی نیز در برابر آن به شدت ایستادگی کرده‌اند. در حقیقت، اسلام با تأکید بر عدالت، پرهیز از ظلم، و رعایت حقوق بشر، تلاش دارد که جامعه‌ای عاری از استبداد و بی‌عدالتی به وجود آورد.

نقد قرآن از تمایلات سلطه‌جویانه و انحراف صهیونیست‌ها

صهیونیسم به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی مدرن، از آموزه‌های دینی یهود فراتر رفته و تمرکز خود را بر دستیابی به قدرت و تسلط بر منابع و سرزمین‌ها قرار داده است. قرآن در آیات متعدد به ویژگی‌ها و رویکردهای برخی گروه‌های بنی‌اسرائیل اشاره می‌کند که این ایدئولوژی را در قالب تاریخی و روحانی می‌توان شناسایی کرد. قرآن این تمایلات سلطه‌جویانه و انحراف از آموزه‌های اصلی را که به قدرت‌طلبی منجر می‌شود، به طور مستقیم یا غیرمستقیم مورد نقد قرار می‌دهد.

به عنوان مثال خداوند در آیه 64 سوره مائده به یکی از ویژگی‌های ناپسند برخی یهودیان اشاره می‌کند: «وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ كَیْفَ یَشَاءُ وَلَیَزِیدَنَّ كَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ.»

«و یهود گفتند: دست خدا بسته است! دست‌هایشان بسته باد و به سبب این سخن از رحمت خدا دور شوند، بلکه هر دو دست خدا گشاده است، هر گونه بخواهد می‌بخشد؛ و آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغیان و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید؛ و ما میان آنان تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندیم. هر بار آتشی برای جنگ افروختند، خدا آن را خاموش ساخت و آنان در زمین به فساد می‌کوشند و خداوند مفسدان را دوست ندارد.»

در این آیه، خداوند به فسادطلبی و جنگ‌افروزی یهودیان اشاره می‌کند و تأکید دارد که این ویژگی‌ها در تضاد با آموزه‌های الهی هستند. صهیونیسم، به عنوان یک ایدئولوژی سیاسی، با همین رویکرد جنگ‌طلبانه و فساد در زمین شناخته می‌شود. این آیه بیانگر این است که تلاش برای تسلط از طریق فساد و جنگ همواره از ویژگی‌های برخی گروه‌های ناپسند بوده است.

دو بار فساد بنی‌اسرائیل در زمین

همچنین قرآن کریم در آیات 4 و 5 سوره اسراء از فسادهایی سخن می‌گوید که بنی‌اسرائیل دو بار در زمین انجام دادند: «وَقَضَیْنَا إِلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِیرًا * فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا.»

«و در کتاب به بنی‌اسرائیل اعلام کردیم که قطعاً دو بار در زمین فساد می‌کنید و سرکشی بزرگی خواهید کرد. پس آنگاه که وعده اول فرا رسد، بندگانی سخت‌کوش و نیرومند را بر شما مسلط می‌کنیم تا میان خانه‌هایتان به جستجو پردازند و این وعده‌ای قطعی است.»

این آیات به فساد و طغیان بنی‌اسرائیل اشاره دارد و بیان می‌کند که خداوند به سبب این فساد و سلطه‌جویی، آن‌ها را مجازات می‌کند. این روند تاریخی نشان می‌دهد که تمایلات قدرت‌طلبانه و تسلط‌جویی بنی‌اسرائیل بدون مبناهای اخلاقی بوده و همیشه با فساد همراه بوده است.

از سوی دیگر همان طور که اشاره شد، خداوند در آیه 82 سوره مائده به خصومت شدید برخی از یهودیان نسبت به مسلمانان اشاره می‌کند: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُوا؛ به یقین، دشمن‌ترین مردم نسبت به مؤمنان را یهود و مشرکان خواهی یافت…»

این آیه شریفه نیز نشان می‌دهد که برخی از یهودیان دشمنی شدیدی نسبت به اهل ایمان دارند. این خصومت را می‌توان با برخی رفتارهای صهیونیسم مرتبط دانست که هدف آن برتری‌جویی و استثمار دیگر ملت‌ها است.