مطالعات اخیر بر روی داده‌های تلسکوپ فضایی هابل، نشان‌دهنده ارتباطی جالب بین جت‌های پلاسمای پرتاب شده از سیاهچاله‌های کلان‌جرم و افزایش نرخ وقوع انفجارهای نوا در سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی است. این کشف، درک ما از تعاملات پیچیده بین اجرام کیهانی و تأثیر آن‌ها بر تکامل کهکشان‌ها را عمیق‌تر می‌کند.

به گزارش سرویس اخبار نجوم رسانه فناوری تکنا، سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی، متشکل از دو ستاره هستند که به دور یک مرکز مشترک می‌گردند. در برخی از این سیستم‌ها، یکی از ستارگان به تدریج ماده خود را به ستاره همدم خود منتقل می‌کند. این انتقال جرم می‌تواند منجر به انفجارهای نوایی شود که در طی آن، لایه‌های بیرونی ستاره به شدت می‌درخشند.

اخترشناسان با بررسی داده‌های به دست آمده از کهکشان مسیه 87، متوجه شدند که نرخ وقوع انفجارهای نوا در سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی واقع در مجاورت جت‌های پلاسمای سیاهچاله مرکزی این کهکشان، به طور قابل توجهی بیشتر از سایر مناطق است. این مشاهده حاکی از آن است که جت‌های پلاسمای سیاهچاله‌ها به نحوی بر فرآیند انتقال جرم در سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی تأثیر می‌گذارند و باعث افزایش نرخ وقوع انفجارهای نوا می‌شوند.

اگرچه مکانیزم دقیق این تأثیر هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما محققان بر این باورند که جت‌های پلاسمای سیاهچاله‌ها ممکن است با ایجاد اختلال در محیط اطراف خود، شرایط را برای وقوع انفجارهای نوا مساعدتر کنند. این اختلالات می‌توانند شامل شوک‌های ناشی از برخورد جت با محیط بین‌ستاره‌ای، تابش شدید ذرات پرانرژی و میدان‌های مغناطیسی قوی باشند.

این کشف جدید، نشان می‌دهد که سیاهچاله‌های کلان‌جرم و جت‌های پرانرژی آن‌ها، نه تنها بر ساختار و دینامیک کهکشان‌ها تأثیر می‌گذارند، بلکه می‌توانند بر تکامل ستارگان و سیستم‌های ستاره‌ای نیز مؤثر باشند. با ادامه مطالعات در این زمینه، می‌توان به درک بهتری از نقش سیاهچاله‌ها در شکل‌گیری و تکامل جهان هستی دست یافت. برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.