نیسان آبی دیگر برای همه ما شناخته شده است؛ پیکاپی فوق‌العاده جان سخت که بی‌بهره از ساده‌ترین امکانات است و بدنه‌ای جعبه‌ای و ایمنی بسیار ضعیفی دارد.

وانت نیسان آبی متولد دهه 70 میلادی و در واقع سومین نسل نیسان جونیور (سری 140) است. تولید این پیکاپ ژاپنی در ایران هم‌زمان با برخی بازارهای جهانی بود و از ابتدای دهه 50 شمسی نیز اولین نسخه‌های مونتاژی آن از کارخانه زامیاد بیرون آمد.

در اواسط دهه 60 شمسی خط تولید آن به سایپا واگذار شد و سایپا هم برای نخستین‌بار پیشرانه Z24 داتسون 720 را در دل این وانت گذاشت و با نام سایپا 24 آن‌را به بازار فرستاد.

در اواخر دهه 70 شمسی خط تولید نیسان آبی دوباره به زامیاد برگشت و نامش از سایپا 24 به زامیاد Z24 تغییر کرد. مهم‌ترین تفاوت زامیاد Z24 با سایپا 24 در حذف پیشرانه ژاپنی‌اش است چراکه نیسان خط تولید این خودرو را در همان سال‌های ابتدایی دهه 60 شمسی متوقف کرده بود و تامین قطعات این خودرو دیگر برایش به‌صرفه نمی‌شد.

تولید نیسان آبی از اواخر دهه 70 شمسی تاکنون همچنان در زامیاد باقی مانده و در دو دهه اخیر، بهبودهای بسیار اندکی روی آن اعمال شده است. بهبودهایی مانند:

• تغییر چهره مختصر این خودرو (Z24NB) در اواخر دهه 80 شمسی
• اضافه‌شدن ترمز ABS و EBD
• اضافه‌شدن پیشرانه 2.8 لیتری دیزلی
• اضافه‌شدن پیشرانه 2.4 لیتری دوگانه‌سوز
• تغییر میل‌فرمان
• نصب محدودکننده سرعت
• نصب تاخوگراف

زامیاد همچنین از سال 95 مدل آپشنال این وانت را به بازار فرستاد که تنها فرمان هیدرولیک، کولر، رینگ یک‌تکه و لاستیک رادیال را بیشتر از نیسان‌های سابق دارد.