جعفر جندقی، مدیرکل دفتر مدیریت بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت در گفتگو با خبرنگار دیباچه در خصوص بیماریهای رایج سرطان در مردان،اظهار کرد: اصولا مردان به دلایل مختلفی ممکن است بیشتر در معرض بیماریهای سرطانی نسبت به خانمها قرار بگیرند، البته بعضی از سرطانها مخصوص خانمهاست مثل سرطان پستان و بعضی سرطان ها مربوط به آقایان است مثل سرطان پروستات، ولی در مورد سرطانهایی که هر دو جنس، مبتلا می شوند این میزان بروز سرطان میتواند کاملاً متفاوت باشد.
او افزود: مردان به خاطر شرایط شغلی ممکن است در معرض عواملی قرار بگیرند که سرطان را تشدید بکند؛ بنابراین بیشتر مبتلا به بیماری سرطانی می شوند، همچنین به صورت ژنتیکی، در خانم ها دو کروموزوم ایکس وجود دارد و این می تواند اثری در پیشگیری از سرطان بین ژنها داشته باشد که بتواند با سلول های سرطانی مقابله بکند،بنابراین یکی از عوامل می تواند عامل ژنتیکی بین مردان و زنان باشد که تفاوت را ایجاد می کند.
جندقی ادامه داد: از جمله عواملی شغلی که میتواند خطرات مختلفی را برای مردان داشته باشد این هست که در معرض برخی از سموم قرار می گیرند، اگر چه مطالعات خیلی هم هنوز تاکید نمیکند که این مورد میتواند سرطان داشته باشد ولی مطالعات زیادی هم وجود دارد که سموم آفت کش میتواند باعث ایجاد سرطان بشود، بنابراین شغل هایی مثل کشاورزان یا شغلهای دیگری که در معرض سموم و آفت کشها قرار دارند میتواند ریسک سرطان را بالا ببرد.
او همچنین گفت: کشاورزانی که در معرض نور آفتاب قرار میگیرند اشعه ماورای بنفش خورشید میتواند باعث ایجاد سرطان پوست بشود، بسیاری از مواد شیمیایی که در صنعت استفاده می شود و برخی از فلزات سنگین می تواند باعث افزایش برخی از سرطانها بشود.
این مسئول بهداشت ادامه داد: میزان چربی و چاق بودن آقایان نسبت به خانمها بیشتر است و فعالیت فیزیکی آنها هم ممکن است کمتر باشد که همه اینها چیزهایی است که در جهان اثبات شده که میتواند در سرطان ها تاثیر داشته باشد.
او تصریح کرد: یکی از عوامل خطری که به ویژه در آقایان خیلی بیشتر از خانمهاست مصرف دخانیات است،در آخرین مطالعات،شاید ۲۲ درصد آقایان، سیگار استعمال میکنند ولی در خانمها این عدد ۴ درصد است،اگر چه این هم به خاطر تبلیغات صنایع دخانی بوده و چیزهایی که ما در شبکه های خانگی تبلیغات سیگار را می بینیم و این هم باعث شده که مصرف دخانیات در خانمها در حال افزایش است.
گفتگو از : نسرین هاشمی
source