به گزارش «تابناک» به نقل از ایمنا، با وجود شتاب فزاینده جهانی‌شدن و همگرایی فرهنگی در سراسر جهان، هنوز هم بعضی از سنت‌های محلی و آئین‌های سنتی در نقاط مختلف جهان وجود دارد که برای بسیاری از افراد عجیب و غیرمعمول به نظر می‌رسند، در حالی که ممکن است بعضی از آئین‌های هندی همچون جشن رنگ‌پاشی هولی برای مردم سراسر جهان جذاب باشد، مراسم ویژه‌ای در آفریقا وجود دارد که با وجود ظاهر نامعمول و گاهی عجیب، همچنان در بسیاری از جوامع آفریقایی محفوظ مانده‌اند و بخشی از هویت فرهنگی آن‌ها به‌شمار می‌روند.

آفریقا دومین قاره بزرگ جهان، خاستگاه قبایل بی‌شماری از مردم سن در آفریقای جنوبی و بربرها در مراکش است و تخمین زده می‌شود که حدود سه هزار قبیله در این قاره زندگی می‌کنند. طبیعی است که این قاره دارای تنوع فرهنگی غنی باشد که در قالب‌های مختلفی همچون رقص، موسیقی، مجسمه‌سازی، هنر و مهره‌بافی ظهور یافته است.

این قاره گستره وسیعی از باورها، آداب و رسوم بومی را در خود جای داده است که هر کدام بخشی از هویت منحصربه‌فرد جوامع محلی را شکل می‌دهند. در میان این تنوع فرهنگی، بعضی از سنت‌ها به‌دلیل ویژگی‌های گاه عجیب خود برجسته می‌شوند. این آئین‌ها ریشه در باورهای کهن و ارزش‌های بنیادی جوامع آفریقایی دارند که نسل به نسل منتقل و تا امروز حفظ شده‌اند. آشنایی با این آداب و رسوم عجیب و غریب می‌تواند دریچه‌ای به‌سوی درک عمیق‌تر از تنوع فرهنگی قاره آفریقا بگشاید.

پرش روی گاو در هامار

قبیله هامار در اتیوپی به ثروت دامی خود مشهور است. مراسم پرش روی گاو یکی از رسوم مهم این قبیله و یک آئین سه روزه است که نشان‌دهنده گذر یک پسر جوان به مرحله مردانگی است. این مراسم در دره اومو برگزار می‌شود و هدف آن آزمایش شجاعت پسران جوان است. برای موفقیت در این مراسم، پسر باید بر ترس‌های خود غلبه کند و توانایی عبور از روی هفت تا ۱۰ گاو نر را بدون افتادن داشته باشد.

این مراسم به‌منزله حیثیت شخصی و شرافت خانوادگی است و شکست عواقب قابل‌توجهی به همراه دارد. زمان برگزاری مراسم به والدین بستگی دارد و به‌طور معمول بعد از برداشت محصول انجام می‌شود. پسر خانواده تنها پس از گذراندن این مراسم می‌تواند ازدواج کند.

آب دهان ماسایی

مردم ماسایی که در شمال تانزانیا و کنیا زندگی می‌کنند، به‌شدت از رسوم فرهنگی خود حمایت می‌کنند که یکی از آن‌ها شامل انداختن آب دهان به‌عنوان برکت و به نشانه احترام نسبت به میهمانان یا افرادی است که از آن‌ها استقبال می‌کنند. مردان جوان ماسایی هنگام احوالپرسی با بزرگترها موظفند قبل از دست دادن، آب دهانشان را به دستان خود بیندازند که نماد احترام عمیق در میان قبیله است.

بشقاب لب دختران مورسای

قبیله مورسای در اتیوپی مراسمی ویژه دختران جوان دارد که در آن لب پایین دختران در ۱۵ سالگی توسط مادر یا یک زن مسن بریده می‌شود. سپس این برش را به‌مدت سه ماه با یک بشقاب سفالی یا صفحه چوبی باز نگه می‌دارند تا زمانی که التیام پیدا کند. مردم این قبیله به نسبت سایر قبایل، برابری‌طلب هستند و انتخاب بین لب سوراخ‌شده یا بشقاب لب را به خود فرد واگذار می‌کنند، بسیاری از دختران گزینه دوم را انتخاب می‌کنند و این سنت را در سال‌های نوجوانی خود پذیرفته‌اند.

مراسم بیوه شدن ایگبوها

در ایگبولند نیجریه، زنان بیوه‌شده به شیوه‌ای خاص برای شوهران مرده خود سوگواری می‌کنند و آن را بیان بیرونی اندوه می‌دانند. این عزاداری شامل پوشیدن لباس سیاه برای دفع نشانه‌های شیطانی است. در بعضی از مناطق، بیوه باید سوگند بخورد تا بی‌گناهی خود را در مرگ شوهر ثابت کند.

رقص خواستگاری وودابه

آئین ازدواج در قبیله وودابه نیجر از طبیعت وام گرفته است و مردان جوان طی یک مراسم و مسابقه سالانه برای یافتن همسران جدید رقابت می‌کنند. مردان جوان با تزئینات و رنگ‌آمیزی صورت و پوشیدن لباس‌های سنتی برای رقص و آواز در صف می‌ایستند تا توجه یکی از زنان جوان را به خود جلب کنند. معیار زیبایی در این قبیله، قد بلند و دندان و کره چشم کاملاً سفید است و مردان برای رقابت و نشان دادن زیبایی خود، بیشتر چشم‌های خود را می‌چرخانند و دندان‌های خود را نشان می‌دهند، مردی که بتواند در این مسابقه پیروز شود، موقعیت اجتماعی مناسبی در جامعه به دست می‌آورد.

اخرای سرخ هیمبا

هیمبا یک قوم کوچ‌نشین در آنگولای جنوبی است که زنان آن به پوست و موهای زیبا و قرمزرنگ خود معروف هستند. دلیل رنگ موهایشان خمیری خانگی از کره، چربی و اخرای قرمز موسوم به اوتجیز است که روزانه روی موها قرار می‌دهند. دختران قبیله به محض اینکه به سن کافی رسیدند شروع به استفاده از اوتجیز می‌کنند تا به بهداشت خود رسیدگی کنند. برخی ادعا می‌کنند که این عمل به‌عنوان محافظ خورشید یا دافع حشرات عمل می‌کند، اما بیشتر زنان معتقدند که تنها برای زیبایی این کار را هر روز صبح انجام می‌دهند.

رقص شفای سن

مردم سن که در سراسر نامیبیا، آفریقای جنوبی، بوتسوانا و آنگولا زندگی می‌کنند، به قدرت شفابخش رقص اعتقاد دارند. یکی از جدایی‌ناپذیرترین سنت‌های قبیله‌ای آنها رقص شفا است که کل جامعه برای چندین ساعت یا حتی یک شب کامل دور یک آتش جمع می‌شوند. بزرگان قبیله و شفادهنده‌ها دور آتش می‌رقصند و شعر می‌خوانند تا زمانی که حالت خلسه‌مانندی در آن‌ها ایجاد شود. در این حالت، به آن‌ها اجازه دسترسی به دنیای ارواح داده می‌شود و می‌توانند روی آتش راه بروند. شفادهنده‌های سن این کار را فقط برای درمان بیماری‌های جسمی در جامعه خود انجام نمی‌دهند، بلکه در این مراسم تلاش می‌کنند نیرویی را که موجب حسادت، عصبانیت و مشاجره می‌شود از بدن‌ها بیرون برانند.

لباس عروس اندبله

مراسم عروسی قبیله اندبله بر عروس متمرکز است و یکی از زیباترین سنت‌های قبیله‌ای در آفریقا به‌شمار می‌رود. ویژگی برجسته این مراسم لباس عروس موسوم به جوکولو است که مادر داماد آن را تهیه می‌کند؛ جوکولو نوعی پیشبند است که از پوست بز ساخته شده و با مهره‌های رنگارنگ و زیبا تزئین شده است. تمام زنان متأهل در مراسم عروسی جوکولو می‌پوشند که نماد مادر بودن آن‌هاست. داماد روز عروسی، مراسمی را به افتخار همسر جدید خود برگزار می‌کند و از همسر خود تشکر و قدردانی می‌کند.