برترین‌ها: حدود یک دهه پیش بود که ویدئوهایی از یک کمدین فارسی‌زبان در فضای مجازی وایرال شد. انگار سبک کارش با بقیه کمدین‌ها فرق داشت و برای همین طنزش در مدت کوتاهی پرطرفدار شد. در واقع او یکی از پیشگامان استندآپ کمدی بین فارسی‌زبانان بود. استندآپ کمدی یک ژانر کمدی است که توسط یک نفر اجرا می‌شود و کمدین به صورت مستقیم با تماشاچی صحبت می‌کند. کمدین برای به چالش کشیدن مسائل اجتماعی، فرهنگی و انتقال مضامین خود به تماشاگر، خیلی سریع تلفیقی از داستان‌گویی، لطیفه‌سرایی، شوخی و بداهه‌سرایی ارائه می‌دهد.

مکس امینی در خلق کمدی به صورت بداهه مهارت بالایی دارد. حاضر جواب است و از کوچک‌ترین اتفاقی در سالن اجرا یک فضای طنزآمیز می‌سازد. فقط کافی است لیوان یکی از تماشاچیان از دستش بیفتند و بشکند تا مکس همان لحظه از همین اتفاق به ظاهر کوچک یک کمدی بسازد که تا چند دقیقه صدای خنده تماشاچیان قطع نشود. برخلاف آن‌چه حین اجرا نشان می‌دهد، پشت صحنه بسیار جدی است و روی کوچک‌ترین اجزای اجرا فکر می‌کند. برای پیش ‌پا افتاده‌ترین مسائل اجرای خود هم برنامه دارد. او حالا بین افرادی که استندآپ کمدی به زبان فارسی اجرا می‌کنند، جزء مطرح‌ترین‌ها است.

ضد جریانی که به مرور ایجاد شد

با رشد شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام برخی از چهره‌ها به چالش‌ کشیده شدند. در واقع بلاگرها در فضایی غیررسمی مقابل آن سلبریتی‌هایی که کمی رسمی‌تر یا شاید قاعده‌مندتر کار می‌کردند قرار گرفتند و آزادانه‌تر توانستند بر صغیر و کبیر بتازند. البته که این آزادی عمل در نقاطی خیلی هم کارآمد واقع شد و مردم توانستند کمی فارغ از محدودیت‌ها در فضایی که برایشان ایجاد شده ابراز عقیده کنند. اما مثلا درباره همین آقای امینی، کمدینی که از قضا متولد آمریکاست به تازگی ویدئویی ضدجریان وایرال شده. در واقع بلاگری تلاش کرده تا طنز او را هجو کند و از مخاطب صفحه‌اش به واسطه همین ترفند نه‌چندانا خلاقانه بازخورد بگیرد. 

البته این نوع ضدجریان در برخی موارد کارکرد ویژه‌ای دارد و می‌تواند در سطح آگاهی مخاطب تاثیرگذار نیز باشد اما شاید بد نباشد که بلاگرها هم کمی به سطح محتواهای خود نگاه کنند. شاید اصلا هر چیزی لایق هجو نباشد. در واقع با نشر چنین ویدئوهایی ناخواسته هاله‌ی بدگمانی به سمت کسانی می‌رود که در جهت شادی و خلق خنده تلاش می‌کنند.

بهتر نیست عجله نکنیم؟

شاید اگر واقع‌بینانه به برخی مسائل نگاه کرد بتوان قدم‌های سنجیده‌تری برداشت. بهتر نیست بساط این بدعتی که درباره تمسخر همه چیز و همه کس در فضای مجازی به راه افتاده زودتر جمع شود؟ کاش اگر در فضایی غیررسمی قرار داریم دست‌کم برای خودمان چارچوب مشخصی داشته باشیم و به اندازه قدم برداریم. مثلا فردی به نام مکس امینی زاده آنسوی آب‌هاست و ایران را به واسطه خانواده‌اش درک کرده و با به طور کلی با فرهنگ غرب عجین‌تر است تا مایی که در وطن، صبح را شب می‌کنیم. او اتفاقا با دارا بودن همین مولفه‌ها توانسته برای خود اسمی در کند و اتفاقا در مقطعی پربیننده هم شد. 

چیزی که در این میان گم شده در واقع همان چشم بستن به روی واقعیات است. از کسی که زاده آن سوی دنیاست چه توقعی می‌توان داشت که مثل بچه‌های کف خیابان شوخی کند و از مخاطبش خنده بگیرد؟ این البته وجهی از این ماجراست که به نظر می‌آید در موقعیت‌های مجازی به یک حلقه مفقوده بدل گشته و گاها هم خیلی نکات از دایره منطق عدول می‌کند. اتفاقی که کیفیت طنز را از مدار خارج می‌کند و استاندارد ذهن مخاطب عام را به نازل‌ترین حد ممکن تقلیل می‌دهد.