به گزارش شهرآرانیوز، اردیبهشت امسال بود که مراسم شیک و‌تر و تمیز بزرگداشت مرحوم علی بامشکی برگزار شد. آن زمان کسی فکرش را نمی‌کرد که چندماه پس از این مراسم، پیشکسوت نامدار کشتی خراسان دار فانی را وداع بگوید؛ مردی که تولد هشتادسالگی‌اش را جشن گرفت، اما هنوز به بهار نو نرسیده بود که در سومین روز از دی‌ماه سال ۱۴۰۳ جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. علی بامشکی، قهرمان اسبق کشتی استان، مربی تیم‌های کشتی و رئیس اسبق هیئت‌کشتی استان خراسان‌رضوی دیروز در جوار امام مهربانی‌ها، در صحن آزادی حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. روایت‌های معتبری از اخلاق، خلق‌وخو و منش این پهلوان کشتی شهر به‌جا مانده است که در اینجا شماری از آنها را در گفت‌وگوی اهالی کشتی با شهرآراورزشی از نظر خواهید گذراند.

پهلوانی از محله عیدگاه

سیدعلی بامشکی متولد آبان سال ۱۳۲۳ بود. او در محله قدیمی عیدگاه مشهد به دنیا آمده بود. پدربزرگش حسینیه معتمدالشریعه عیدگاهی را راه انداخت که هنوز هم دایر است. در دوران تحصیل، هم به والیبال و بسکتبال می‌پرداخت و هم اهل فوتبال و کشتی بود. از طریق برادر بزرگ‌ترش به سمت کشتی و گود کشتی توس جذب شد و به‌سرعت استعدادش را پرورش داد تا طی سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ در مسابقات داخلی باشگاه توس شرکت کند. اولین حضور جدی‌اش روی تشک به سال ۱۳۳۸ برمی‌گردد. در سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۸ چهاربار در مسابقات آموزشگاه‌های خراسان در وزن ۶۲ کیلوگرم نفر اول شد و پس از آن در سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ در مسابقات باشگاه‌های استان خوش درخشید. در سال ۱۳۵۴ هم مقام نایب‌قهرمانی کشور را به دست آورد. بامشکی در محله عیدگاه به دنیا آمد و تا سی‌سالگی آنجا زندگی می‌کرد. او سال‌های آخر حیاتش را در محله سجاد زندگی می‌کرد و با ویژگی و خصلت منحصربه‌فردش که آن را پهلوانی می‌خواندند، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

عامل: هیچ‌وقت صدایش را بلند نکرد

گزارشگر نام‌آشنای کشتی ایران با صدایی بغض‌آلود از او یاد می‌کند و می‌گوید هیچ‌وقت ندیده است که بامشکی صدایش را بلند کند. هادی عامل به رسم همه گزارش‌هایش مرحوم علی بامشکی را این‌چنین معرفی می‌کند: او از قهرمانان کشتی کشور بود و چندسالی هم سرمربیگری تیم کشتی استان را به عهده داشت. بامشکی در برهه‌ای ریاست هیئت‌کشتی استان خراسان‌رضوی را داشت، ولی هیچ‌کدام از آنها به اندازه اخلاق، مرام و معرفت او نبود. بامشکی به معنای واقعی کلمه سفره‌دار بود. سفر‌های بسیاری را با ایشان رفتم و سال‌ها از نزدیک شاهد رفتار و منشش بودم. او هیچ‌وقت صدایش را بلند نکرد و به‌نظرم این ویژگی بامشکی رشک‌برانگیز بود. عامل بیان می‌کند: هیچ‌وقت اعتراض و رفتار غیرمعقول از او ندیدم و همین او را از دیگران متمایز می‌کرد. پس از آنکه شنیدم بامشکی دار فانی را وداع گفته، شب نخوابیدم و هنوز باورم نمی‌شود.

فخار: تواضع و فروتنی او ویژه بود

جواد فخار، رئیس سابق هیئت‌کشتی و والیبال استان، خود از گوش‌شکسته‌های قدیمی ورزش شهر است. او با احترام بسیاری از مرحوم علی بامشکی یاد می‌کند و به‌صراحت می‌گوید: مهم‌ترین ویژگی اخلاقی بامشکی تواضع و فروتنی او بود. ایشان به معنای واقعی کلمه پهلوان و دوست‌داشتنی بود. مرحوم بامشکی سبقه ورزشی داشت و در صنعت هم مورد اعتماد و قبول همگان بود. یادم نمی‌آید و جایی ندیدم که بامشکی عصبانی شود یا در تصمیم‌گیری جانب عدالت را رعایت نکند. او انسانی وارسته، فرهیخته و خانواده‌دوست بود. در میان همه جامعه ورزش و اطرافیان مقبولیت داشت و همه او را به عنوان یک پهلوان زنده می‌شناختند.

قشنگ: دیگر مثل بامشکی پیدا نمی‌شود

پهلوان حمید قشنگ از رفیقان نزدیک مرحوم علی بامشکی بود. به اذعان خودش، هر روز صبح به علی‌آقا سر می‌زده و عرض‌ادب می‌کرده است. قشنگ درباره علی بامشکی می‌گوید: اگر بخواهم در یک جمله بگویم، او معنای واقعی کلمه پهلوان بود. دیگر هرگز مثل او پیدا نمی‌شود. او دست‌گیر بود و کمک‌های مخفیانه زیادی چه به خانواده کشتی و چه غیر کشتی می‌رساند و من از بسیاری از آنها اطلاع دارم، اما خودش می‌خواست هیچ‌گاه کسی نفهمد. بامشکی مظلوم و فرهیخته بود. اگر بخواهم در یک کلمه بگویم، او آبروی کشتی خراسان بود. پس از فوتش از استان‌های مختلف با من تماس گرفتند و همه از این ضایعه ناراحت بودند. همه ایران به شرافت و بزرگی این مرد معترف بودند. او در دوران ریاست بر هیئت‌کشتی هم عملکرد شایسته‌ای داشت و می‌توانم بگویم یکی از بهترین هیئت‌های کشتی استان خراسان‌رضوی در زمان مدیریت ایشان بر سر کار بود. پهلوان قشنگ بیان می‌کند: خدا خیرش بدهد، پسر ایشان، چندی پیش برای هشتادسالگی‌اش مراسم خوبی برگزار کرد که یادگاری ماندگاری از مرحوم بامشکی شد.

فیلابی: افتاده بود و ادا نداشت

قاسم فیلابی از مربیان موسپید کشتی خراسان‌رضوی است. وقتی از او درباره مرحوم علی بامشکی می‌پرسیم، بی‌تأمل می‌گوید: او بدون ادعا و افتاده بود. علی‌آقا بسیار مخلص و زحمتکش بود و پشتکارش همیشه زبانزد خاص و عام بود. از ویژگی‌های مهم ایشان این بود که با جان و دل کار می‌کرد و اهل پز و قیافه نبود. بدون ادعا و ادا کار می‌کرد. پیشکسوت کشتی خراسان‌رضوی یادآور می‌شود: کشتی خراسان‌رضوی مرد بزرگی را از دست داد و به نظرم این ضایعه تا مدت‌ها به دل اهالی کشتی استان غم می‌نشاند.