ترامپ ممکن است به سمت یک سیاست سازنده‌تر حرکت کند که شامل مذاکره معنی‌دار باشد. بر این اساس، تمایل او به این است که – همانطور که در دوره اول خود در مورد تجارت انجام داد – به عنوان مثال، می‌تواند به یک «توافق بهتر» دست یابد. سلف دموکرات او می‌توانست این کار را بکند که نکرد.

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوری‌خواه با کسب آرای الکترال بیشتر در مقایسه با رقیب دموکرات خود پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد. درباره سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ، خبرنگار تابناک گفتگویی با پروفسور «پل پیلار» استاد دانشگاه جورج تاون آمریکا انجام داده که در ادامه می‌آید.

«پل پیلار» یکی از سردبیران نشریه نشنال اینترست و عضو ارشد مرکز تحقیقات امنیتی دانشگاه جورج تاون و نیز مرکز سیاست‌های امنیتی ژنو است. وی در سال ۲۰۰۵ پس از ۲۸ سال فعالیت در جامعه اطلاعاتی ایالات متحده از سازمان اطلاعات مرکزی (DCI) بازنشسته شد و پس از آن به عنوان استاد مهمان در برنامه مطالعات امنیتی در دانشگاه جورج تاون حضور یافت.

مناصب ارشد دولتی پیلار، شامل افسر اطلاعات ملی خاورنزدیک و آسیای جنوبی، رئیس واحد‌های تحلیلی در CIA در حوزه‌های خاورنزدیک، خلیج فارس و آسیای جنوبی، معاون رئیس مرکز ضد تروریستی DCI و دستیار اجرایی مدیر اطلاعات مرکزی بوده است. پروفسور پیلار همچنین در شورای اطلاعات ملی به عنوان یکی از اعضای اصلی گروه تحلیلی آن فعالیت می‌کرد. وی کهنه‌سرباز جنگ ویتنام و افسر بازنشسته ارتش ایالات متحده نیز هست.

پل پپلار دارای مدرک افتخاری از کالج دارتموث، لیسانس فلسفه از دانشگاه آکسفورد و کارشناسی ارشد و دکترا از دانشگاه پرینستون است. کتاب‌های پل پیلار عبارتند از: «مذاکره برای صلح: خاتمه جنگ بعنوان یک روند چانه‌زنی (۱۹۸۳)»؛ «تروریسم و سیاست خارجی ایالات متحده (۲۰۰۱)»؛ «اطلاعات و سیاست خارجی ایالات متحده: عراق، ۱۱ سپتامبر و اصلاح اشتباهات (۲۰۱۱)» و «چرا آمریکا جهان را اشتباه می‌فهمد: تجربه ملی و ریشه‌های سوءبرداشت (۲۰۱۶)».

*به نظر شما دلیل اصلی پیروزی ترامپ و شکست هریس در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا چه بود؟

مثل همیشه، هیچ دلیل واحدی برای چنین نتیجه‌ای وجود ندارد، اما من دو عامل کلی را ذکر می‌کنم. یکی ناتوانی هریس در فرار از احساسات منفی رای دهندگان – در مورد اقتصاد، مهاجرت یا هر چیز دیگر – نسبت به دولت فعلی بایدن بود. 

احتمالاً مسائل زیادی وجود داشت که هریس در مورد آنها مسیری متفاوت از بایدن در پیش گرفت، اما او به عنوان معاون رئیس جمهور احساس آزادی نداشت که آشکارا از او جدا شود. در واقع در خصوص این مسائل رأی دهندگان او را تداوم سیاست بایدن می‌دانستند.

عامل دیگر، به بیان ساده، این بود که دروغ کار می‌کند. ترامپ کارزار انتخاباتی خود را بر اساس انبوهی از دروغ‌ها بنا کرد و به دلیل شیوه‌ای که آمریکایی‌ها از طریق آن اطلاعات خود را به دست می‌آورند، بسیاری از مردم او را باور کردند. بسیاری از مردم آن را منحصراً از کانال‌هایی در رسانه‌های جمعی یا رسانه‌های اجتماعی دریافت می‌کنند که تمایل حزبی دارند و دروغ‌های ترامپ را زیر سوال نمی‌برند. به عنوان مثال، بخش قابل توجهی از مردم هنوز به دروغ ترامپ در مورد انتخابات ۲۰۲۰ اعتقاد دارند.

*آیا می‌توان گفت جامعه آمریکا از جهانی شدن و سیاست‌های مهاجرتی و سیاست خارجی لیبرال به سمت سیاست محافظه کارانه در سیاست داخلی و خارجی حرکت کرده است؟ اگر چنین است، آینده حزب دمکرات چگونه است؟

مطمئناً جامعه آمریکا از حمایت از تجارت آزاد و جهانی شدن دور شده است. این فقط موضوع حزب جمهوری خواه نیست. دولت بایدن در مورد سیاست‌های اقتصادی و تجارت اظهاراتی را بیان می‌کند که به نظر خصمانه با جهانی شدن است. 

در مورد مهاجرت، همیشه یک رگه بیگانه هراسی در سیاست آمریکا وجود داشته است، اما موفقیت ترامپ و جمهوری خواهان در ایجاد و بهره برداری از ترس از مهاجران به این معنی است که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند نسبت به این موضوع نرم ظاهر شود. 

حزب دموکرات به عنوان یک حزب عمده چپ مرکز ادامه خواهد داد. پس از آشکار شدن شکست‌های اقتصادی دولت دوم ترامپ، باید بتواند بخشی از آرای طبقه کارگر را به دست آورد. این با این فرض است که پس از چهار سال دیگر ترامپ و تمایلات اقتدارگرایانه او، حزب همچنان اجازه خواهد داشت در انتخابات آزاد و منصفانه رقابت کند.

*برخی معتقدند ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری خود به سیاست فشار حداکثری علیه ایران ادامه خواهد داد. ارزیابی شما چیست؟

ادامه فشار حداکثری تمایل فوری ترامپ خواهد بود. سخت‌گیری برای ایران همیشه برای خط تشویق خوب است و ترامپ بیشتر نگران خط‌های تشویق است تا سیاست‌های مؤثر. دولت بایدن بیشتر تحریم‌های ایران را ادامه داد و ترامپ نمی‌خواهد نرم‌تر از بایدن در قبال ایران دیده شود. 

تنها امید ممکن مبنی بر اینکه ترامپ ممکن است به سمت یک سیاست سازنده‌تر حرکت کند که شامل مذاکره معنی‌دار باشد. بر این اساس، تمایل او به این است که – همانطور که در دوره اول خود در مورد تجارت انجام داد – به عنوان مثال، می‌تواند به یک «توافق بهتر» دست یابد. سلف دموکرات او می‌توانست این کار را بکند که نکرد.

* اگر مذاکرات هسته‌ای آغاز شود، آیا ترامپ موضوع هسته‌ای ایران را از سیاست منطقه‌ای جدا می‌کند و تنها در مورد موضوع هسته‌ای حاضر به مذاکره می‌شود؟

به نظر می‌رسید دولت بایدن تمایل به گسترش مذاکرات برای پوشش مسائل منطقه‌ای داشت و من شک دارم که ترامپ تمایل کمتری به این کار داشته باشد. پوشش این موضوعات علاوه بر موضوعات هسته ای، بخشی از مبنایی برای ترامپ خواهد بود که ادعا کند به «توافق بهتری» دست یافته است.

* سیاست خارجی ترامپ در قبال چین چگونه خواهد بود؟ آیا شاهد تشدید جنگ تجاری خواهیم بود؟

همه چیز‌هایی که ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی درباره تجارت، تعرفه‌ها و چین گفته است، تشدید جنگ تجاری را تقریباً قطعی می‌کند.

برخی اقدامات مستلزم اقدام کنگره است، اما کار‌های دیگری هم هست که او می‌تواند با اقدام اجرایی انجام دهد.

*سیاست خارجی ترامپ در قبال بحران اوکراین چگونه خواهد بود؟

جذابیت ترامپ برای ولادیمیر پوتین کاملاً ثابت شده است، حتی اگر دلایل دقیق آن به طور کامل بررسی نشده باشد. ترامپ اوکراین را وادار خواهد کرد تا توافقنامه صلحی را بپذیرد که شامل تسلیم سرزمین اوکراین است که روسیه تصرف کرده است. او ممکن است برخی از محموله‌های تسلیحاتی ایالات متحده را به عنوان راهی برای تحت فشار قرار دادن اوکراین برای پذیرش چنین توافقی متوقف کند.