دانشمندان موفق شده‌اند روشی نوآورانه برای ذخیره سازی داده‌های دیجیتال در مولکول‌های DNA پیدا کنند. این روش نه تنها ظرفیت ذخیره‌سازی بسیار بالایی دارد، بلکه می‌تواند به عنوان یک راه حل پایدار و مقرون‌به‌صرفه برای مقابله با حجم عظیم داده‌های تولید شده در جهان امروز مطرح شود.

به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، در روش سنتی ذخیره سازی داده‌ها در DNA، ابتدا اطلاعات دیجیتال به یک توالی از بازهای نوکلئوتیدی (A، C، T و G) تبدیل می‌شوند. سپس این توالی‌ها به صورت مصنوعی در آزمایشگاه ساخته شده و به عنوان یک هارد دیسک بیولوژیکی عمل می‌کنند. اما این روش بسیار زمان‌بر، هزینه‌بر و مستعد خطا است.

محققان در مطالعه جدید خود، روشی کارآمدتر را پیشنهاد کرده‌اند. آن‌ها از فرآیند طبیعی متیلاسیون استفاده می‌کنند. متیلاسیون فرآیندی است که در آن گروه‌های متیل به DNA اضافه شده و باعث تغییر فعالیت ژن‌ها می‌شوند. در این روش جدید، محققان با استفاده از آنزیم‌ها، اطلاعات دیجیتال را به صورت الگوهای متیلاسیون در DNA ذخیره می‌کنند.

یک گرم DNA می‌تواند اطلاعاتی معادل چندین میلیون دیسک سخت را در خود جای دهد. DNA می‌تواند اطلاعات را برای هزاران سال حفظ کند. به گفته دانشمندان این روش در مقایسه با روش‌های سنتی ذخیره سازی داده‌ها، در بلندمدت بسیار مقرون‌به‌صرفه است. این فناوری می‌تواند در حوزه‌های مختلفی مانند بایگانی داده‌های تاریخی، ذخیره سازی داده‌های ژنومیک و حتی ساخت رایانه‌های زیستی کاربرد داشته باشد.

با وجود تمام مزایای این روش، هنوز چالش‌هایی برای تجاری‌سازی آن وجود دارد. از جمله این چالش‌ها می‌توان به هزینه بالای تجهیزات آزمایشگاهی، سرعت پایین خواندن و نوشتن داده‌ها و همچنین نیاز به توسعه الگوریتم‌های پیچیده برای مدیریت و بازیابی داده‌ها اشاره کرد. ذخیره سازی داده‌ها در DNA پتانسیل بسیار بالایی برای تغییر نحوه ذخیره و مدیریت اطلاعات در آینده دارد. با پیشرفت فناوری و تحقیقات بیشتر، این روش می‌تواند به یک راه حل پایدار و مقرون‌به‌صرفه برای مقابله با چالش‌های ذخیره‌سازی داده‌های جهان تبدیل شود. برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.