محققان کهکشانی عجیب و بی‌سابقه را در جهان اولیه کشف کرده‌اند که می‌تواند به ما در درک چگونگی آغاز داستان کیهانی کمک کند. این کهکشان با نام GS-NDG-9422 نامگذاری شده است، حدود یک میلیارد سال پس از انفجار بزرگ ظاهر شد و به دلیل امضای نوری منحصر به فرد خود قابل توجه است که نشان می‌دهد درخشش گاز آن از درخشش ستاره‌هایش فراتر می‌رود.

به گزارش سرویس اخبار نجوم رسانه فناوری تکنا، محققان این «پدیده کاملاً جدید» را قابل توجه می‌دانند زیرا می‌تواند مرحله گمشده تکامل کهکشانی بین اولین ستاره‌های جهان و کهکشان‌های شناخته شده‌ی امروز باشد. این کلاس شدید کهکشان توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST)، یک تلاش مشترک ایالات متحده، اروپا و آژانس‌های فضایی کانادا، که برای نگاه کردن به گذشته تا آغاز جهان طراحی شده است، مشاهده شد. کشف آن نیز اخیراً در یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده در Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.

کهکشان GS-NDG-9422 تازه کشف شده در این تصویر NIRCam (دوربین مادون قرمز نزدیک) تلسکوپ فضایی جیمز وب به صورت یک تاری محو ظاهر می‌شود. این کهکشان می‌تواند به اخترشناسان کمک کند تا تکامل کهکشان در جهان اولیه را بهتر درک کنند.

دکتر الکس کامرون از دانشگاه آکسفورد، محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید: «اولین فکرم هنگام نگاه کردن به طیف کهکشان این بود: ‘عجیب است’ که دقیقاً همان چیزی است که تلسکوپ وب برای آشکار کردن آن طراحی شده بود: پدیده‌های کاملاً جدید در جهان اولیه که به ما کمک می‌کنند تا درک کنیم داستان کیهانی چگونه آغاز شد.»

کامرون با دکتر هارلی کتز، یک نظریه‌پرداز، تماس گرفت تا داده‌های عجیب را مورد بحث قرار دهد. تیم آن‌ها با همکاری یکدیگر دریافتند که مدل‌های کامپیوتری از ابرهای گازی کیهانی که توسط ستاره‌های بسیار داغ و عظیم تا حدی گرم شده‌اند که گاز درخشان‌تر از ستاره‌ها است، تقریباً با مشاهدات وب مطابقت کامل دارد. کَتز از آکسفورد و دانشگاه شیکاگو می‌گوید: «به نظر می‌رسد این ستاره‌ها باید بسیار داغ‌تر و عظیم‌تر از آنچه در جهان محلی می‌بینیم باشند، که منطقی است زیرا جهان اولیه محیط بسیار متفاوتی بود.»

در جهان محلی، ستاره‌های داغ و عظیم معمولی دمایی بین ۷۰،۰۰۰ تا ۹۰،۰۰۰ درجه فارنهایت (۴۰،۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ درجه سانتیگراد) دارند. طبق گفته تیم، کهکشان ۹۴۲۲ دارای ستاره‌هایی داغ‌تر از ۱۴۰،۰۰۰ درجه فارنهایت (۸۰،۰۰۰ درجه سانتیگراد) است. محققان گمان می‌کنند که این کهکشان در میانه یک فاز کوتاه از تشکیل ستاره‌های شدید در داخل یک ابر گاز متراکم است که تعداد زیادی ستاره عظیم و داغ تولید می‌کند. ابر گاز با فوتون‌های زیادی از نور ستاره‌ها برخورد می‌کند که باعث می‌شود بسیار درخشان شود. علاوه بر نوآوری آن، درخشش گاز سحابی از ستاره‌ها چیزی است که در محیط‌های نسل اول ستاره‌های جهان پیش‌بینی شده است، که اخترشناسان آن‌ها را ستاره‌های جمعیت III طبقه‌بندی می‌کنند.

کَتز می‌گوید: «ما می‌دانیم که این کهکشان ستاره‌های جمعیت III را ندارد، زیرا داده‌های وب پیچیدگی شیمیایی بیش از حد را نشان می‌دهد. با این حال، ستاره‌های آن با آنچه ما آشنا هستیم متفاوت است – ستاره‌های عجیب و غریب در این کهکشان می‌توانند راهنمایی برای درک نحوه گذار کهکشان‌ها از ستاره‌های اولیه به انواع کهکشان‌هایی که می‌شناسیم باشند.»

در این مرحله، کهکشان ۹۴۲۲ یک نمونه از این مرحله از توسعه کهکشانی است، بنابراین هنوز سوالات زیادی برای پاسخ دادن وجود دارد. آیا این شرایط در این دوره زمانی در کهکشان‌ها رایج است یا یک اتفاق نادر است؟ آن‌ها چه چیز دیگری می‌توانند در مورد مراحل اولیه‌تر تکامل کهکشانی به ما بگویند؟ کامرون، کتز و همکاران تحقیقاتی خود اکنون در حال شناسایی کهکشان‌های بیشتری برای اضافه کردن به این جمعیت هستند تا بهتر درک کنند که در یک میلیارد سال اول پس از انفجار بزرگ در جهان چه اتفاقی می‌افتاد.