برترین‌ها: اخیراً در فضای مجازی، ویدئوهایی از برنامه‌ای به نام  “دیالوگ ایران” مورد توجه قرار گرفته. این برنامه تحت عنوان یک پروژه مردمی که هدفش را گفتگو و آگاهی‌بخشی در موضوعات اجتماعی و فرهنگی مرتبط با ایران عنوان کرده فعالیت می‌کند و به شکل سریالی در پلتفرم‌هایی مثل یوتیوب منتشر می‌شود و به موضوعاتی همچون مهاجرت، آزادی بیان و مشکلات اجتماعی جامعه ایران می‌پردازد.

ویدیوهای مربوط به این برنامه، مخصوصاً اپیزودهایی که درباره موضوع مهاجرت و مسائل مربوط به آزادی‌های اجتماعی‌ست، به سرعت وایرال شده و مورد بحث قرار گرفته‌اند. در واقع این برنامه روی نقطه عطف‌هایی که در جامعه ایران به خصوص قشر جوان تبدیل به دغدغه شده دست گذاشته و با ترتیب دادن یک فضای شبه‌هم‌اندیشی تلاش در جذب مخاطب دارد. اما باید ببینیم که در لایه‌های مختلف این برنامه چه می‌گذرد؟

ساختار و هدف برنامه

هر قسمت از این برنامه به موضوع خاصی اختصاص دارد و معمولاً با دعوت از مهمانانی که تجربه‌های واقعی در موضوعات مختلف دارند، به شکل مصاحبه یا بحث گروهی پیش می‌رود. این برنامه ظاهرا با هدف ارتقای فرهنگ گفتگو و کاهش شکاف‌های اجتماعی از طریق تبادل آزادانه‌ی نظرات شکل گرفته و اصلا از همین مسیر هم در سوشال مدیا دیده شده. البته که غالب این برنامه‌های گفتگو محور تلاش می‌کنند تا با خطوط قرمز بازی کنند و مخاطب کم کم فهمیده که در نهایت چیزی به جز هیجانات لحظه‌ای ناشی از همین اتفاقات نصیبش نمی‌شود.

وایرال شدن ویدیوها و بازتاب اجتماعی

دیالوگ ایران را “محمد احمدی فیض‌آبادی” اجرا می‌کند. او در ظاهر تلاش کرده تا در فضایی امن و آزاد، با مهمانانش به بحث‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی بپردازند. مثلا در قسمتی که به موضوع “پرایوت نامبر” پرداخته‌اند، بیش از پیش دیده شدند زیرا این موضوع با تمام در نظر گرفتن ابعاد امنیتی قضیه، در برهه‌های زمانی مختلف با زندگی برخی از مردم ایران در ارتباط بوده. مثلا در قسمتی دیگر عنوان می‌شود که بجای اقتصاددانان، نظامیان در ایران سکاندار مسائل مهم اقتصادی کشور شده‌اند. همچنین در این ویدیوها، برخی به مساله مهاجرت هم پرداخته‌اند که خب در سالیان اخیر به طور گسترده‌ای در بین جوانان رواج یافته است. 

اما نکته این ویدیوها این است که هر چه بیشتر روی مسائل امنیتی دست می‌گذارند طبیعتا ویوی بیشتری را از مخاطب رهگذر در سوشال مدیا می‌گیرند. اما شاید نمی‌توان گفت که این برنامه رویکرد صادقانه و شفاف خود مورد استقبال قرار گرفته‌. اصلا همین دست گذاشتن روی این موضوعات خود نیاز به مجوزهایی هم دارد و اینکه بخواهیم صرفا بدون نتیجه‌گیری به موضوعی ورود کنیم و فقط با سروشکلی به ظاهر معترض از کنار قضیه عبور کنیم شاید کمی گول زدن مخاطب هم باشد. بسیاری از کاربران این ویدیوها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته و دیدگاه‌های خود را پیرامون موضوعات مطرح شده در برنامه بیان کرده‌اند اما خب شاید علی‌رغم دیده شدن برنامه، انتقاداتی نظیر نامعلوم بودن پشتوانه هویتی تهیه‌کنندگان برنامه کمی بیننده را درباره پشت‌پرده “دیالوگ ایران” دچار تشکیک می‌کند که خودِ این شبهات به مرور زمان منجر به قضاوت‌هایی هم می‌شود که ممکن است منجر به آسیب این برنامه شود.