تا قبل از عملیات ٧ اکتبر حماس، به نظر می رسید منطقه خاورمیانه بعد دو دهه منازعات به آرامشی نسبی برسد. برقراری روابط بین ایران و عربستان و همچنین نزدیکی ترکیه به عربستان و امارات و… نوید حرکتی به سمت کاهش تنش را می داد.

در آمریکا اولویت کاهش نفوذ در خاورمیانه و تقویت و تمرکز برای تجهیز اوکراین در برابر روسیه بود. البته آرمان فلسطین هم به محاق رفته بود و اولویت کشورهای مسلمان خاورمیانه تقویت بنیان های اقتصادی و توسعه بود.

عملیات ٧ اکتبر، چهره منطقه و تمامی تحلیل ها را متحول کرد. همانگونه که حمله ١١ سپتامبر ٢٠٠١، دو دهه خاورمیانه را درگیر جنگ و تنش کرد، عملیات ٧ اکتبر، بر یک دهه آینده تاثیر گذار است.

کشورهای منطقه و فرامنطقه ای هر کدام به واسطه منافع خود با این تحول برخورد می کنند. 

موشک باران اول اکتبر ایران، سطح تنش را از مرحله هشدار به مرحله بحران سوق داد. دیگر نمی توان به روز قبل برگشت. دولت رادیکال نتانیاهو در یک سال اخیر نشان داد که همه رویاهایی که در دو دهه اخیر در سر می پروراند را اجرا کرد و توانست با تحریک و ترور، خویشتنداری ایران را تا قبل از وعده آتش بس غزه و نتایج انتخابات امریکا بر هم بزند.

 ایران تحت فشار کاهش روحیه محور مقاومت و جریان داخلی موافق حذف اسراییل، حمله ای بی سابقه را تدارک دید. در دیدگاه موافقان این حمله این نکته برجسته بوده است، برای ترمز زدن به ماشین جنگی نتانیاهو، شوک حمله کارساز است.

نتانیاهو توانسته از شرایط جنگی بهره برداری کند. سقوط کابینه افراطی و پرونده قضایی خود را به تعویق بیاندازد. روی کارآمدن دولت میانه رو پزشکیان و ارسال پیام مصالحه با غرب را کم اثر کند.

خروجی جلسه امروز شورای امنیت و پاسخ اسرائیل در یک هفته پیش رو، غیر قابل پیش بینی است.