قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ(سبا 46)
*
*
*
بگو: «شما را تنها به یک چیز اندرز می‌دهم، و آن اینکه: دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر برای خدا قیام کنید، سپس بیندیشید این دوست و همنشین شما [محمّد] هیچ گونه جنونی ندارد؛ او فقط بیم‌دهنده شما در برابر عذاب شدید (الهی) است!»
*
*
*
شما را گو به یک‌نکته دهم پند/و آن پند این بود در کار دادار/
بپا خیزید دو به دو به همراه/ و یا یک‌یک و از بعد چنین‌کار/
کنید اندیشه، مجنون نیست آن‌مرد/ همان‌کو با شمایان همزبان است/
شما را پیش پیش کیفری سخت/نباشد او، مگر هشدار خوان است
source