به گزارش خبرنگار مهر، محسن عباسی هرفته در نشست تخصصی معماری یزد که با محوریت دو سؤوال «یزد چه ارزشهایی داشته که در بین شهرهای تاریخی و مطرح ایران توانسته در فهرست میراث جهانی به ثبت برسد» و «چه اقداماتی منجر به چنین دستاوردی شده است»، با ارائه تصاویری زیبا از ابعاد متنوع زندگی در بافت تاریخی، بر اهمیت ابعاد اجتماعی بافت تاریخی تاکید کرد و حفاظت اجتماعی را مقدم بر حفاظت کالبدی دانست.
وی عنوان کرد: ارزشهای اجتماعی یزد مثل باورها و اعتقادات، صبوری و مردم داری، نوع معیشت، سبک زندگی، برگزاری مراسم و آیین ها و … هستند که یزدی بودن را معنا می بخشند و باید از این ارزش ها در هجوم فرهنگ های غریبه به بافت تاریخی حفاظت کرد.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران نیز در این نشست به معرفی ارزشهای منحصر بهفرد یزد پرداخت و تاکید کرد: ارزشهای یزد فراتر از کالبد و معماری آن هستند و ارزش های ناملموس یزد مثل لهجه، امانتداری، صداقت و … از مولفههایی هستند که باید حفظ شوند.
خادمزاده تاکید کرد: متاسفانه از داشته های کالبدی یزد هم به خوبی حفاظت نمی شود و گواه آن باغاتی هستند که هر روز از شهر کم می شوند.
ماندگاری، عضو هیأت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد نیز در این نشست به تشریح تاریخچه اقداماتی که ظرف ۴۰ سال گذشته به ثبت یزد در فهرست میراث جهانی منجر شده، پرداخت.
وی عنوان کرد: یزد همواره در حوزه بافت تاریخی و حفاظت شهری در کشور الگو و پیشتاز بوده است و نتیجه هم آن شد که اولین شهر ایران بود که ابتدا در فهرست آثار ملی و سپس جهانی به ثبت رسید.
در این نشست حاضران بر این موضوع به طور مشترک تاکید داشتند که حفاظت از دستاورد ثبت جهانی، با حضور و مشارکت ساکنین اصیل بافت تاریخی به عنوان سرمایه های اجتماعی این شهر زنده تاریخی ممکن است. برای نیل به این مهم، ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین از جمله مهمترین راهکارهایی است که در سند ثبت جهانی یزد نیز بدان تصریح شده است.