تأخیرهای که در اسپیس‌ایکس برای تکمیل رویدادهای کلیدی مانند سیستم فرود انسانی ماه (HLS) و سوختگیری فضایی وجود دارد چالش های ناسا برای فرود روی سطح ماه را دو چندان خواهد کرد و به طور جدی برنامه زمانی مأموریت آرتمیس را به مخاطره خواهد انداخت؛ بطوریکه می‌تواند در راه‌اندازی ماموریت ماهواره‌ها و دیگر فعالیت‌های فضایی که با آرتمیس در ارتباط است اختلال ایجاد کند.
در تاریخ 31 فروردین 1402، استارشیپ اولین پرتاب آزمایشی خود را انجام داد که این اقدام ممکن بود به تأخیر حضور پایدار ماموریت آرتمیس ناسا در ماه بیانجامد. ماموریت آرتمیس 3 برای رفتن به ماه در سال 2025 برنامه‌ریزی شده است. با این حال، دیوان محاسبات آمریکا (GAO) اعلام کرد که بخشی از سیستم فرود انسانی (HLS) شرکت اسپیس‌ایکس، با تأخیر بیشتری مواجه شده است که این بخش‌ها زمان بیشتری برای انجام دادن مأموریت‌های مختلف ناسا نیاز داشته‌اند.
ادامه مطلب در ادامه
بیشتر بخوانید:
چالش های ناسا برای فرود روی سطح ماه چه پیامدهایی دارد؟
ماموریت فرودگر ماه HLS استارشیپ نیازمند ارسال یک مخزن سوخت به فضا و سپس پر کردن آن است. بعد از پر شدن مخزن، HLS به آن متصل می‌شود؛ سوختگیری می‌کند و سپس آماده سفر به ماه خواهد شد.
به گزارش دیوان محاسبات آمریکا، برای بهره‌برداری از سیستم سوختگیری فضایی، اسپیس‌ایکس باید با موفقیت استارشیپ را به مدار زمین بفرستد. نقطه مقصود برای این پرتاب فروردین بود. اما با وقوع حادثه آتش درون راکت، سیستم خودکار متوقف شده و این امر باعث انفجار راکت شد.
سازمان دیوان محاسبات برای ما اطلاعات مهمی در خصوص تأخیرهایی که در استارشیپ و ناسا در رابطه با رویدادهای کلیدی مرتبط با ماموریت‌های فضایی خود دارند، ارائه کرده است. بر اساس گزارش این سازمان، از 13 رویداد کلیدی که برای این ماموریت‌ها تعیین شده بود، هشت رویداد دچار تأخیر شده‌اند. این تأخیرها معمولاً بین 6 تا 13 ماه بوده و این موضوع باعث شده است که برنامه‌های ناسا و اسپیس‌ایکس برای ماموریت‌های فضایی خود با مشکل روبه‌رو شوند.
به‌طور خاص، استارشیپ باید این رویدادها را تا پیش از پرواز آرتمیس 3 که یکی از ماموریت‌های مهم و ضروری ناسا است، کامل کند. این امر نشان‌دهنده اهمیت بالای این موضوع است و نیاز به اصلاحات و تغییرات جدی در برنامه‌های آینده استارشیپ و ناسا را نشان می‌دهد.
تأخیرهای مرتبط با استارشیپ می‌تواند تأثیر زیادی بر ایمنی مأموریت‌های سرنشین‌دار داشته باشد. این امر به این دلیل است که ناسا کمتر فرصت برای بررسی ملزومات انسانی استارشیپ خواهد داشت. زمانی که یک استارشیپ به زمین بازگردانده شود، به این معنی است که مراحل بعدی مانند انجام یک تست بدون سرنشین قبل از مأموریت آرتمیس 3 و سوختگیری در فضا را نمی‌توان انجام داد. به همین دلیل، تأخیرها در این مراحل می‌توانند مشکلات جدی برای انجام مأموریت‌های فضایی ایجاد کنند.
اگر استارشیپ در پرواز نخست خود موفق می‌شد ممکن بود تأخیرها را جبران کند. دلیل اصلی این تأخیرها مربوط به موتور رپتور و مخزن سوخت بود. این نگرانی وجود دارد که رپتورها قادر به حفظ سطح عملکرد قابل قبول نباشند. همچنین فرصتی برای طراحی سیستم موتور جدید وجود ندارد.
گزارش دیوان محاسبات اظهار می‌کند که پیشرفت چشم‌گیری در توسعه تکنولوژی‌های سیستم انبار سوخت فضایی توسط اسپیس‌ایکس حاصل نشده است. این گزارش بر سه سیستم اصلی تأکید دارد که به شرح زیر است:
- مکانیسم‌ها و سنسورهای اتصال برای شناسایی، هدایت و اتصال فیزیکی استارشیپ به تانکر و انتقال سوخت
- سیستم اندازه‌گیری سوخت برای تعیین میزان سوخت در مخزن و مقدار سوخت منتقل‌شده
- قابلیت مخزن برای کنترل هدررفت سوخت در فضا
نکته اینکه این گزارش پیش از دومین پرتاب آزمایشی موفقیت‌آمیز استارشیپ منتشر شده است. در این تست، بوستر با موفقیت جدا شد و موتورهای استارشیپ روشن شدند. تصاویر از تأسیسات اسپیس‌ایکس در تگزاس نشان می‌دهد که فعالیت‌ها پس از این پرتاب افزایش یافته است تا کمپانی فضایی برای تست‌های آینده آماده شود.
بیشتر بخوانید:
نظر شما درباره‌ی چالش های ناسا برای فرود روی سطح ماه چیست؟ به نظر شما ناسا موفق به رفع این مشکلات خواهد شد؟ لطفا دیدگاه خود را در بخش نظرات با تکراتو به اشتراک بگذارید و اخبار تکنولوژی را با ما دنبال کنید.