خبرگزاری مهر؛ گروه استانها – معصومه مجدم: آذر سال ۱۳۶۰ سالروز وقوع عملیات طریق القدس است؛ عملیاتی که طی هشت روز در مناطق دشت آزادگان، بُستان و سوسنگرد در استان خوزستان انجام شد. این عملیات که حضرت امام خمینی (ره) در توصیف عظمت و تاثیرش، آن را «فتح الفتوح» نامیدند، یکی از بزرگترین عملیاتهای رزمندگان اسلام در دفاع مقدس هشت ساله ملت مقاوم و پایدار ایران اسلامی با استکبار جهانی است.
ویژگی مهم و منحصر به فرد این عملیات «حضور مردم در صحنه نبرد» بود که هراس و وحشتی در دل کارشناسان نظامی کشورهای حامی صدام قرار داد. به همین بهانه با یکی از رزمندگانی که از این عملیات خاطرات تلخ و شیرینی به یاد دارد به گفت و گو نشستیم.
علی کیانی در تشریح این عملیات میگوید: ابتدای جنگ که دشمن هجوم آورد، بستان اولین شهری بود که در مهر ۵۹ تصرف کرد و این شهر مرزی تا آذرماه سال ۶۰ یعنی حدود ۱۲ ماه در تصرف دشمن بود. بعد از عملیات ثامن الائمه که پنجم مرداد ۱۳۶۰ شکل گرفت و به نوعی اولین عملیات منظم ما بود، عملیات طریق القدس انجام شد.
این رزمنده دفاع مقدس بیان کرد: دشمن، بستان را تصرف کرده بود و حتی پس از تصرف سوسنگرد تا نزدیک اهواز هم پیشروی کرده بود در این مدت عملیاتهای کوچکی برای بیرون راندن دشمن انجام شد اما نتیجه نداشت. بستان حدود ۱۲ ماه در تصرف دشمن بود و مردم شهر مثل افراد مسن، زنان یا کودکانی که نتوانسته بودند از این شهر خارج شوند در این مدت اسیر دشمن بودند که ما میخواستیم آن را از تصرف در بیاوریم.
وی اضافه کرد: از طرفی شهری به لحاظ مساحت منطقه و اهمیت منطقهای یعنی قویترین نقطه دشت آزادگان بودن در تصرف دشمن بود و عملیات طریق القدس اولین عملیاتی بود که از این حیث انجام میشد لذا این موضوع یکی از موارد مهم عملیات به حساب میآمد.
دومین اهمیت عملیات
کیانی ادامه داد: تا زمان عملیات طریق القدس، یگانهای سپاه شکل نگرفته بود در واقع به نوعی میتوان گفت با شروع این عملیات، سازمانهای رزمی شکل گرفت. اولین تیپهای سپاه، تیپ کربلا، تیپ عاشورا و … در این عملیات شکل گرفت و این دومین اهمیت عملیات طریق القدس است.
این رزمنده دفاع مقدس میگوید: خدا را شکر با لطف خداوند و رهبری حضرت امام در هشتم آذر ۱۳۶۰ عملیات طریق القدس با رمز «یا حسین» به وقوع پیوست. با عنایت آقا اباعبدالله الحسین (ع) در این عملیات که به صورت مشترک بین سپاه و ارتش انجام شد فتح عظیم منطقه دشت آزادگان را به دنبال داشت، منطقهای که بیشتر آن یعنی حدود هشت کیلومتری سوسنگرد تا بستان و حتی چذابه در اختیار دشمن بود؛ البته هویزه هم در تصرف بود که در عملیات بیت المقدس آزاد شد.
کیانی ادامه داد: یکی از شاخصههای رزمندهها و نیروهایی که وظیفه دفاع و بیرون راندن دشمن را داشتند این بود که خود را مطیع محض حضرت امام میدانستند؛ رهبری حضرت امام در بزنگاههای مشکل نقش و اهمیت خود را نشان میداد و این موضوع مهمی است که در تمام دوران انقلاب و حتی در زمان جنگ هم مهم بود و اکنون نیز این مساله مهم است.
رزمندهها مطیع امام بودند
این رزمنده دفاع مقدس گفت: در دفاع مقدس که رزمندهها پیروزیهای عظیمی را به دست آوردند مهمترین مساله این بود که خود را مطیع حضرت امام میدانستند و ایشان هم فرماندهی میکردند، هم فرمانده معنوی بودند و هم فرمانده ای که بر اوضاع کلی جنگ نظارت داشت؛ اینها سنت خدا است و خداوند وقتی می بیند تعدادی از مردم مخلصانه تحت رهبری دینی و ولی فقیه هستند آن گاه امداد خود را میرساند.
وی عنوان میکند: در عملیات طریق القدس دشمن آمادگی ۱۰۰ درصد داشت و میدانست که ما در این شبها حمله میکنیم (پس از تصرف نامهها و ابلاغیههایی مبنی بر این مساله در سنگرهای آنها پیدا کردیم)، همان شب لطف خداوند در قالب باران به رزمندهها نازل شد، بارانی که همه زمینها را گِلی کرد و کار را برای ما مشکل. البته این موضوع برکتی برای رزمندهها بود چون سبب شد آن دشمنی که آمادگی کامل داشت تصور کند که چون باران باریده، رزمندههای ایرانی نمیتوانند مسیر را ادامه دهند و عملیات کنند و آمادگی آنها کمرنگ شد و حساسیت را از دست دادند.
کیانی اضافه کرد: اما ما توانستیم در دل باران، با آن مشکلات و گِل هایی که وجود داشت پیشروی کنیم که در سایه رهبری خداوند به ما لطف ویژه ای کرد و رزمندهها توانستند در آن عملیات پیشروی کرده و با یک فتح عظیم، شهر بستانی که بیش از یک سال در تصرف دشمن بود را آزاد کنند.
دشمن تا نزدیک اهواز آمده بود
این رزمنده دفاع مقدس میگوید: دشمن پیشروی کرده بود و تا نزدیک اهواز هم آمده بود چرا که خیال خام داشت تا خوزستان را از ایران جدا کند. تصور میکرد چون خوزستانیها عرب هستند به آنها کمک میکنند اما شاهد بودیم که مردم غیور عرب مقابل دشمن ایستادند و بیشترین ایستادگیها در بستان و سوسنگرد رخ داد که همین مساله سبب شد دشمن از این خاک بیرون رانده شود.
کیانی بیان کرد: مردم خرمشهر ۴۵ روز بدون هیچ امکاناتی با چنگ و دندان مقابل دشمن ایستادند، سوسنگرد را دشمن ۲ بار تصرف و محاصره کرد و تا ۱۵ کیلومتری اهواز پیشروی کرد، همه اینها سخت بود اما روحیه ایمان مردم و ارادتی که به حضرت امام داشتند چون ایشان حق بزرگی بر گردن مردم و نسل جوان دارد، سبب شد همه ایستادگی کنند.
وی در خصوص شهدای این عملیات میگوید: افرادی که در این عملیات همراه ما بودند اکثراً بچههای مسجد جزایری اهواز بودند. در یک شب بیش از ۱۲ نفر از بچههای این مسجد به شهادت رسیدند؛ محمد رضا حسن زاده، یارعلی، مرعشی، امیرحسین حموئی، قلعه تکی، سید فرج سید نور، ابراهیم همت پور و شیرالی رزمندههایی بودند که از ماهها قبل در زمان محاصره سوسنگرد حضور داشتند و با تلاشهایی که انجام دادند مزد خود را در این عملیات گرفته و به شهادت رسیدند.
کیانی گفت: یکی از شاخصههای جنگ هشت ساله، اتحاد مردم و پای کار بودن آنها بود، اعتمادی که به مهدویت و ولایت حضرت امام داشتند، همچنین توکل به خداوند، زیرا میدانستند که خداوند در جنگ یاور آنها است و از آن جایی که مردم هم در مسیر بودند خداوند روز به روز عنایتهایش را بر ما بیشتر میکرد.
این رزمنده دفاع مقدس ادامه میدهد: در آن زمان چه پشت جبهه و چه در محیط جبهه همه مردم، سپاه، جهاد، ارتش و بسیجیها متحد و پای کار بودند که خوب است اینها را فراموش نکنیم، اینها رمز پیروزی ما در عملیات بود و نباید بگوییم که فقط مخصوص آن زمان بوده است. اکنون هم ما دشمن داریم و باید با وحدت و پیروزی از ولایت خودمان دفاع کنیم و محکمتر باشیم.
وی اضافه کرد: قطعاً مشکلات وجود دارد، در زمان جنگ هم مشکلاتی وجود داشت مثلاً در بمبارانها و موشک زدنها رزمندههایی بودند که خانوادههای آنها در اهواز، دزفول، سوسنگرد و دیگر شهرها زیر بمباران بودند اما آنها در جبهه، این نشان میدهد مشکلات همیشه هست ولی نباید سبب شود که نسبت به آرمانها و ارزشها بی تفاوت باشیم. ببینیم کجا بودیم و به کجا رسیدیم که همه اینها در لایه اتحاد و پیروی از ولایت به دست آمده لذا اگر ما متحد و پشت این نظام باشیم خداوند متعال هم عنایتش را بر ما نازل میکند.