به گزارش خبرگزاری مهر، ترجمه قرآن از عربی به زبان‌های دیگر همواره موضوعی دشوار و بحث‌برانگیز بوده است. از آنجا که مسلمانان قرآن را معجزه و غیرقابل تقلید می‌دانند، معتقدند هرگونه ترجمه متن قرآن، نمی‌تواند معنای حقیقی آن را به طور کامل و دقیق برساند.
بر اساس باورهای اسلامی، قرآن به طور خاص به زبان عربی وحی شده است و بنابراین فقط باید به زبان عربی خوانده شود. ترجمه قرآن به زبان‌های دیگر به ناچار کار انسان است و بنابراین، ویژگی منحصر به فرد بودن متن اصلی را ندارد. از آنجایی که این ترجمه‌ها لزوماً تغییراتی در معنی کلمات می‌دهند، اغلب آن‌ها را نوعی «تفسیر» یا «ترجمه معنایی» می‌نامند.
بوعزی عسام، استاد ترجمه و مطالعات زبان اسپانیایی در دانشکده ادبیات محمدیه در مراکش در مقاله‌ای به ترجمه‌های قرآن به زبان اسپانیایی پرداخته و نقاط ضعف و قوت آن‌ها را بررسی کرده است.
عسام در این مقاله می‌گوید: این مقاله در پی تبیین نکته‌ای خاص درباره عناوینی است که مترجمان قرآن کریم برای نامگذاری آثار خود آورده‌اند. این نقد، چیزی بیش از یک نکته از مجموعه نکاتی که در هر علمی باید مورد توجه قرار گیرد نیست. ما در اینجا قصد داریم به بررسی ترجمه قرآن کریم با توجه به سازوکارهای علم ترجمه معاصر از جمله مؤلفه‌های متنی و فرامتنی در چارچوب آنچه به عنوان تحلیل ساختارهای خرد و کلان در ترجمه شناخته می‌شود، بپردازیم.بدیهی است که پرداختن به یک نکته خاص و نادیده گرفتن بقیه موضوعات، دیدی ناقص در مورد موضوع مورد بحث ارائه می‌دهد، اما ما این جنبه خاص را انتخاب کردیم زیرا مشکلی بزرگ را ایجاد می‌کند که ممکن است برای عموم مخاطبان سوال برانگیز باشد. بر این اساس، عناوینی را که مترجمان برای تعدادی از ترجمه‌های منتشر شده قرآن کریم به زبان اسپانیایی، چه توسط خاورشناسان و چه توسط مسلمانان در دهه‌های اخیر انتخاب کرده‌اند، تحلیل و بررسی می‌کنیم.